Μια μεγάλη Σουηδική μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού που υποβάλλονται σε διατήρηση γονιμότητας δεν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής της νόσου ή θανάτου από εκείνες που δεν υποβάλλονται στη συγκεκριμένη θεραπεία.
Τα αποτελέσματα σύμφωνα με την έρευνα ισχύουν τόσο για τις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε ορμονική διέγερση για την παραγωγή ωαρίων που στη συνέχεια καταψύχθηκαν, όσο και για εκείνες που δεν υποβλήθηκαν στη συγκεκριμένη διαδικασία. «Δεν είναι ασυνήθιστο σε γυναίκες με ορμονοεξαρτώμενο καρκίνο του μαστού οι θεράποντες γιατροί τους να συστήνουν να εξαιρεθούν από τις διαδικασίες για τη διατήρηση της γονιμότητας, λόγω του φόβου ότι αυτές μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο υποτροπής του καρκίνου ή θανάτου», δήλωσε η Δρ. Anna Marklund, μια από τις επικεφαλής της έρευνας που διεξήχθη στο Karolinska Institutet στη Στοκχόλμη της Σουηδίας.
«Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται επίσης στις γυναίκες να περιμένουν πέντε έως δέκα χρόνια πριν προσπαθήσουν να συλλάβουν, όμως είναι γνωστό ότι με την αύξηση της ηλικίας η γονιμότητα σε όλες τις γυναίκες μειώνεται».
Πόσες γυναίκες συμμετείχαν στην έρευνα
Μελετώντας τα δεδομένα από 1275 γυναίκες, η ερευνητική ομάδα δεν εντόπισε σημαντική διαφορά στο ποσοστό θνησιμότητας λόγω ασθένειας μεταξύ τριών ομάδων γυναικών. Εκείνες που υποβλήθηκαν σε διατήρηση γονιμότητας με έκθεση σε ορμόνες είχαν ποσοστό επιβίωσης 96% στα πέντε χρόνια, σε σύγκριση με ποσοστό επιβίωσης 93% για τις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε διατήρηση γονιμότητας χωρίς ορμονική θεραπεία και 90% για εκείνες που δεν υποβλήθηκαν καθόλου σε διατήρηση γονιμότητας.
Επίσης, δεν υπήρχε αυξημένος κίνδυνος υποτροπής του καρκίνου του μαστού, με το 89% των γυναικών που υποβλήθηκαν σε διατήρηση γονιμότητας με έκθεση σε ορμόνες να μην εμφανίζουν υποτροπή, σε σύγκριση με το 83% των γυναικών που υποβλήθηκαν στη διαδικασία χωρίς ορμόνες και το 82% που δεν είχαν υποβληθεί σε διατήρηση γονιμότητας. Οι διαφορές αυτές δεν βρέθηκαν να είναι στατιστικά σημαντικές.
Πόσα χρόνια διήρκησε η έρευνα
Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν τέσσερα χρόνια για τις γυναίκες με ορμονική θεραπεία και σχεδόν επτά χρόνια για τις γυναίκες χωρίς.
«Δεν παρατηρήσαμε αυξημένο κίνδυνο υποτροπής ή θνησιμότητας όταν πραγματοποιήθηκαν διαδικασίες για τη διατήρηση της γονιμότητας», δήλωσε ο Καθηγητής Kenny Rodriguez–Wallberg, επίσης επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας στο Karolinska Institute. «Αυτές είναι πολύτιμες πληροφορίες που μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή του πρωτόκολλου θεραπείας όταν πρόκειται για νέες γυναίκες με καρκίνο του μαστού που θέλουν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους».
