Προσωπικές ιστορίες
Με λένε Κάτια και μένω στο Λονδίνο.
Η δική μου ιστορία είναι από τις περιπτώσεις που συναντάς όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Ήθελα να σπουδάσω Μηχανικός. Έφυγα για σπουδές στην Αγγλία αμέσως μετά το Λύκειο στις αρχές της δεκαετίας του 90. Πήρα το πτυχίο μου και μετά έκανα μεταπτυχιακό και στη συνέχεια διδακτορικό. Η καριέρα στον ακαδημαϊκό χώρο ήταν το πρώτο ζητούμενο για μένα, με αποτέλεσμα η προοπτική της οικογένειας να μη βρίσκεται στα άμεσα σχέδια μου.
Με τα πολλά, έφτασα στα 40. Μπορεί να ήταν το βιολογικό ρολόι, αλλά κάποιο πρωί αποφάσισα να κάνω μια στροφή στην πορεία που μέχρι τότε θεωρούσα προδιαγεγραμμένη. Μίλησα στο σύντροφό μου και του είπα πως θέλω να κάνουμε παιδί. Για να μη τα πολυλογώ, αποφασίσαμε να ζητήσουμε άδεια από το Πανεπιστήμιο που εργαζόμασταν και οι δύο και να επιστρέψουμε στην Ελλάδα με σκοπό να προσπαθήσουμε μέσα από τη διαδικασία της εξωσωματικής. Διάλεξα την Ελλάδα επειδή –απίστευτο, το ξέρω!- τα κέντρα εξωσωματικής στην Ελλάδα έχουν καλύτερη φήμη από την Αγγλία. Τα πράγματα ευτυχώς πήγαν καλά. Με την πρώτη προσπάθεια έμεινα έγκυος και όλα εξελίχθηκαν ιδανικά. Επιστρέψαμε στην Αγγλία, όπου και γέννησα το αγοράκι μου.
Μπήκα στη διαδικασία να γράψω σήμερα την ιστορία μου γιατί είδα την ιστοσελίδα του Πελαργού και πραγματικά με ενθουσίασε. Μακάρι να υπήρχε όταν ξεκίνησα να ψάχνω για την εξωσωματική στην Ελλάδα, γιατί μου πήρε χρόνο μέχρι να αποκωδικοποιήσω τις διαδικασίες και να καταλήξω στο κατάλληλο κέντρο. Τελειώνοντας θέλω να πω σε όλες τις φίλες ότι η ισορροπία στη ζωή έρχεται όταν μπορείς, έστω και δύσκολα, να συνδυάσεις την δουλειά σου με την οικογένεια.
Φιλιά, Κάτια
