Το πιθανότερο είναι ότι γνωρίζετε την Ανθή Σαλαγκούδη από τη συμμετοχή της στο Survivor, καθώς ήταν μια πολυσυζητημένη παίκτρια του συγκεκριμένου παιχνιδιού, που κάθε φορά που αγωνιζόταν το twitter έπαιρνε φωτιά, όπως ακριβώς γίνεται με κάθε ανάρτησή της στο Instagram. Πέρα όμως από τα likes και τους followers, η Ανθή είναι μια πανέμορφη γυναίκα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε δημοσιογραφία στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάζεται ως δημοσιογράφος, ανταποκρινόμενη σε όλες τις απαιτήσεις και πολυπλοκότητες του σύγχρονου γυναικείου ρόλου.
Όλα καλά και ωραία για την επιτυχημένη και δημοφιλή Ανθή, όμως, καθώς πλησιάζει προς την τέταρτη δεκαετία της ζωής της, ίσως αναρωτηθείτε «μάνα πότε θα γίνει;».
Πάνω σε αυτή την ερώτηση η ίδια έχει να πει πολλά. Τόσα πολλά, που αξίζει να διαβάσετε την αναλυτική συνέντευξη που ακολουθεί.
Συνέντευξη στη Φλώρα Κασσαβέτη
Ανθή, μπορείς να μου περιγράψεις με απλά λόγια το τρέχον εβδομαδιαίο πρόγραμμά σου;
Παρουσιάζω μια εκπομπή 3ωρη κάθε Σαββατοκύριακο στο Αction 24. Αυτό συνεπάγεται για εμένα ότι Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή είμαι στα «κόκκινα» για την προετοιμασία της εκπομπής, καθώς δουλεύουμε με το team μου πυρετωδώς.
Και το «Σαββατοκύριακό» σου πότε είναι;
Δευτέρα, Τρίτη υποτίθεται ότι είναι το Σαββατοκύριακό μου. Με την έννοια ότι αυτές τις ημέρες μπορώ να είμαι πιο χαλαρή. Τις ημέρες αυτές προσπαθώ να ηρεμήσω από την πολλή επαφή με τον κόσμο και την πολλή φασαρία, και να κάνω πράματα που μου αρέσουν και με ευχαριστούν, όπως το pilates. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν ενημερώνομαι διαρκώς για το τι συμβαίνει γύρω μου, όπως κάνει κάθε δημοσιογράφος. Συνεχίζω να παρακολουθώ ανελλιπώς ειδήσεις και γενικά την επικαιρότητα μέσα από ενημερωτικές εκπομπές, τις εφημερίδες και τα site.
Θεωρείς ότι είσαι δημοσιογράφος ή παρουσιάστρια;
Και τα δυο. Όταν παρουσιάζω την εκπομπή, είμαι παρουσιάστρια. Όταν χτίζουμε με την ομάδα μου την εκπομπή, είμαι δημοσιογράφος. Θεωρώ ότι υπηρετώ και τα δυο πόστα. Υπάρχει φυσικά αρχισυντάκτης στην εκπομπή, όμως έχω κι εγώ μεγάλη ευθύνη στο δημοσιογραφικό κομμάτι.
Ονειρευόσουν πάντα να γίνεις δημοσιογράφος;
Μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια όπου ο πατέρας μου ήταν πολιτικός και υπήρχαν πάντα στο σπίτι εφημερίδες και έκθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, άρχισε να με ελκύει η δημοσιογραφία. Παρακολουθούσα τους αρθρογράφους και κάποια στιγμή άρχισα να αισθάνομαι ότι θέλω κι εγώ να γράφω και να με διαβάζουν και να ακούγεται η άποψή μου. Η αλήθεια είναι, όμως πως, όταν ήμουν μικρότερη, με ενέπνεε ο χώρος της εκπαίδευσης, γιατί μου άρεσε η διδασκαλία και η μετάδοση της γνώσης.
Μα και η δημοσιογραφία είναι μετάδοση γνώσης…
Αυτό ακριβώς συνειδητοποίησα κι εγώ. Και μάλιστα είναι ένα επάγγελμα υψηλής ευθύνης για κάθε πληροφορία που μεταδίδεται και το αποτύπωμα ή την επιρροή που αυτή αφήνει στο κοινό. Γι’ αυτό μου αρέσει τόσο πολύ η δημοσιογραφία.
Παρόλα αυτά, η δημοσιογραφία δεν θεωρείται ένα ιδιαίτερα φιλικό επάγγελμα για τη γυναίκα που θέλει να κάνει οικογένεια. Φαντάζομαι ότι το έχεις σκεφτεί αυτό…
Ναι, το συνειδητοποιώ αυτό καθημερινά κι ας μην έχω κάνει ακόμα δική μου οικογένεια, καθώς έρχομαι αντιμέτωπη με την ιδιαίτερη φύση του επαγγέλματος. Πραγματικά θαυμάζω τις γυναίκες δημοσιογράφους που εξασκούν το επάγγελμα και ταυτόχρονα είναι καλές μητέρες. Είναι πράγματι δύσκολο, γιατί μιλάμε για ένα επάγγελμα που δεν έχει σταθερό ωάριο, εργάζεσαι πολλές ώρες και είναι δύσκολο να αποκοπείς από την δημοσιογραφική σου ιδιότητα μέσα στη μέρα, ακόμα κι όταν γυρίζεις στο σπίτι. Δεν είναι τόσο εύκολο να κάνεις unplug όταν είσαι δημοσιογράφος μόνο και μόνο επειδή γύρισες σπίτι, ειδικά όταν έχεις εκτεθεί σε δύσκολα θέματα κοινωνικά και στενάχωρες ειδήσεις. Δεν μπορείς να τα εξαφανίσεις αυτά από το μυαλό σου.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν γυναίκες που το κάνουν, μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αφοσίωση και είναι και εξαιρετικές μανούλες. Τις θαυμάζω απεριόριστα για αυτό.
Γενικά, θαυμάζω τις γυναίκες που καταφέρνουν να εξισορροπήσουν όλους τους ρόλους και ως επαγγελματίες και ως σύντροφοι και ως μητέρες.
Ανέφερες ότι κάνεις pilates; Είναι η κύρια μορφή άσκησης που έχεις εντάξει στη ζωή σου;
Ναι, εδώ και δυο χρόνια που το έχω ξεκινήσει συστηματικά, αν και έκανα και παλιότερα. Προσπαθώ να κάνω pilates τρεις φορές την εβδομάδα. Θα έλεγα ότι είναι η κύρια μορφή άσκησης και εκτόνωσης από το στρες της καθημερινότητας.
Έχεις άλλο τρόπο διαχείρισης του στρες εκτός από τη γυμναστική;
Ναι, το περπάτημα. Περπατώ πολύ. Μπορεί να περπατήσω μέχρι και 15 χλμ μέσα στη μέρα, αν έχω χρόνο. Για εμένα το περπάτημα ακούγοντας μουσική είναι ένας τρόπος να εκτονώσω το σώμα μου από την πίεση και να αποβάλλω τις τοξίνες του στρες, να αποφορτιστώ ψυχολογικά και να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη.
Σου αρέσει να περπατάς μόνη σου ή με παρέα;
Προτιμώ μόνη μου. Επειδή είμαι σε ένα επάγγελμα που έρχομαι σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο, χρειάζομαι αυτή την αποσυμπίεση.
Το περπάτημα επομένως είναι ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεσαι το στρες;
Το στρες είναι μια μεγάλη συζήτηση για εμένα. Εγώ ήμουν και είμαι πάντα τέρας ψυχραιμίας. Κι ο κόσμος γύρω μου να γκρεμίζεται, εγώ παραμένω ψύχραιμη. Δεν λειτουργώ σχεδόν ποτέ εν θερμώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πιέζομαι και ότι δεν έχω στρες. Όταν ήμουν μικρότερη, το σωματοποιούσα όλα αυτό, έβγαζα δερματικά εξανθήματα και είχα ορμονικά προβλήματα. Τώρα πια έχω μάθει να διαχειρίζομαι καλύτερα το στρες με τους τρόπους που σου περιέγραψα.
Όταν λες ότι το στρες σου προκαλούσε ορμονικά προβλήματα, εννοείς διαταραχές περιόδου;
Ναι, αστάθεια στον κύκλο μου.
Εκτός από τα επαγγελματικά όνειρα που είχες σε νεαρή ηλικία υπήρχαν και όνειρα για τη δημιουργία οικογένειας;
Η αλήθεια είναι ότι, όταν ήμουν πιο μικρή, σκεφτόμουν πιο ρομαντικά. Πίστευα πως μόλις βρω τον κατάλληλο σύντροφο ότι αυτός θα μου ενέπνεε την δημιουργία οικογένειας.
Αυτή τη στιγμή της ζωής μου δεν σκέφτομαι τη δημιουργία οικογένειας πάντως. Δεν το αποκλείω όμως, στο μέλλον. Για αυτό εξάλλου έκανα και κατάψυξη ωαρίων με τη βοήθεια του Δρ. Μαστρομηνά, για να εξασφαλίσω την επέκταση της γονιμότητάς μου, ώστε να μπορώ να γίνω αργότερα μητέρα αν το θελήσω.
Διάβασα πρόσφατα μια έρευνα που λέει ότι οι Millenials ξεκάθαρα καθυστερούν να κάνουν παιδιά λόγω του ότι διοχετεύουν πολλή ενέργεια στην καριέρα τους…
Ενδιαφέρον! Είναι η γενιά στην οποία ανήκω κι εγώ. Θεωρώ ότι είναι μια γενιά που αγαπά την αυτονόμηση. Το να στέκεται στα πόδια της. Να μην συντηρεί σχέσεις εξάρτησης. Σε αυτό πάντως θα ήθελα να συμπληρώσω ότι οι εναλλακτικές που εξασφαλίζονται μέσω τις Ιατρικής και η μεγαλύτερη αποδέσμευση από τις κοινωνικές προσδοκίες έχουν χαλαρώσει αυτή τη γενιά σχετικά με την απόφαση του πότε και σε ποιο πλαίσιο κάνω παιδί.
Δεν πιστεύεις δηλαδή ότι χρειάζεται να βρεις έναν κατάλληλο σύντροφο για να δημιουργήσεις οικογένεια;
Το πίστευα παλιότερα, όπως είπα πιο πάνω. Αυτό θα ήταν το ιδανικό. Απλά αυτά τα κουτάκια με την μορφή των «πρέπει» έχουν υποχωρήσει μέσα μου.
Θεωρώ ότι αυτοπεριορίζουν μια γυναίκα. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά απελευθερωτικό μια γυναίκα να μην αισθάνεται ότι χρειάζεται να βρει τον κατάλληλο σύντροφο για να γίνει μητέρα όταν θελήσει.
Όσο περνάνε τα χρόνια κι όσο πατώ πιο γερά στα πόδια μου, βλέπω ότι το έχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο, και σκέφτομαι ότι, αν κάποια στιγμή θελήσω να κάνω ένα παιδί, μπορεί και να πάρω την ευθύνη μόνη μου.
Θα μπορούσες δηλαδή να γίνεις μητέρα χωρίς σύντροφο;
Δεν έχω αποκλείσει και αυτό το ενδεχόμενο. Όμως θέλω να μπορώ να γίνω μητέρα, ακόμα κι αν είμαι με έναν σύντροφο που δεν θέλει να κάνει παιδιά, επειδή δεν είναι έτοιμος ή γιατί έχει ήδη κάνει παιδιά και δεν θέλει άλλα. Δεν θέλω η απόφασή μου να αποκτήσω παιδί να εξαρτάται από το να πείσω κάποιον να γίνει πατέρας με βάση τις δικές μου ανάγκες ή το δικό μου βιολογικό ρολόι. Θεωρώ ότι η τεκνοποίηση, αν δεν έρχεται ως αυτόματη συγχρονισμένη ανάγκη σε ένα ζευγάρι, δεν πρέπει να αποτελεί παράμετρο πίεσης στη σχέση. Ένα ζευγάρι πρέπει να είναι μαζί πρωτίστως για να συνδεθεί και να εξελιχθεί.
Το να κάνει ένα ζευγάρι παιδί δεν θεωρείς ότι είναι ένας τρόπος σύνδεσης;
Όχι, αν δεν το θέλουν και οι δυο. Στην πραγματικότητα, ένα παιδί μπορεί να σε φέρει πιο κοντά με πολλούς τρόπους, μπορεί όμως και να απομακρύνει το ζευγάρι. Το βλέπουμε παντού γύρω μας αυτό. Γενικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να πιέζονται οι άνθρωποι να κάνουν παιδιά. Θεωρώ ότι ο καθένας πρέπει να ακολουθεί την καρδιά του και να κάνει αυτά που θέλει και επιθυμεί. Αν μια γυναίκα νιώθει ότι θέλει να κάνει παιδί με τον παραδοσιακό τρόπο, να βρει έναν κατάλληλο σύντροφο για πατέρα, να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια, να το κάνει επειδή το θέλει εκείνη κι όχι επειδή την προδιαθέτουν για αυτό οι κοινωνικές προσδοκίες. Κι αν θέλει να το κάνει μόνη της, πάλι να το κάνει.
Ας επιστρέψουμε στο θέμα που αφορά τις σχέσεις σου με το άλλο φύλο. Ξεκαθάρισες ότι δεν ψάχνεις για τον ιδανικό πατέρα. Ψάχνεις για τον ιδανικό σύντροφο;
Δεν ψάχνω κάτι. Η ενέργειά μου αυτή τη στιγμή διοχετεύεται όλη στα επαγγελματικά μου. Θεωρώ ότι το να μπαίνεις σε ένα κυνήγι, να ψάχνεις τον κατάλληλο σύντροφο ή κατάλληλο πατέρα είναι ψυχοφθόρο. Αν είσαι με έναν άνθρωπο με τον οποίο είσαι καλά ως ζευγάρι, είναι μεγάλη τύχη, αλλά μέχρι εκεί.
Νιώθεις τυχερή που ζεις στο 2023 κι υπάρχουν τέτοιες εναλλακτικές από την Επιστήμη, που σου επιτρέπουν να γίνεις μητέρα στον χρόνο που θέλεις με ή χωρίς πατέρα;
Νιώθω τυχερή που έμαθα για την κατάψυξη ωαρίων όσο ήταν ακόμα νωρίς. Επειδή το επικοινώνησα όλο αυτό και μίλησα με πολλές γυναίκες, ήρθα αντιμέτωπη με τη θλιβερή ανακάλυψη ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν γυναίκες που δεν είναι ενημερωμένες για αυτές τις εναλλακτικές.
Η ηθοποιός Τζένιφερ Άνιστον ήταν ένα τρανό παράδειγμα…
Ναι, και ήταν πολύ γενναίο εκ μέρους της το ότι το μοιράστηκε όλο αυτό με το κοινό. Ότι έχασε το τρένο της μητρότητας, γιατί δεν της δόθηκε η σωστή ενημέρωση την κατάλληλη στιγμή. Καμία γυναίκα, ανεξάρτητα από το αν θέλει να γίνει μητέρα ή όχι, δεν πρέπει να μην είναι σωστά ενημερωμένη σχετικά με την γονιμότητά της. Κι όμως, ενώ είμαστε πολύ εξελιγμένη χώρα σε ό,τι έχει να κάνει με την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, διαπιστώνω ότι είναι ελλιπής η ενημέρωση των γυναικών. Έχω δει πολλές γυναίκες να φτάνουν σε ηλικία που η επέκταση της γονιμότητά τους είναι μη αναστρέψιμη, επειδή δεν ενημερώθηκαν σωστά ή εγκαίρως σχετικά με τις εναλλακτικές τους. Κακά τα ψέματα, η αναπαραγωγική ηλικία έχει όρια στις γυναίκες, όμως η Ιατρική έρχεται να βοηθήσει στην επέκταση της γονιμότητας με την κατάψυξη ωαρίων. Όλες οι γυναίκες χρειάζεται να το ξέρουν αυτό.
Κι εσύ επέλεξες την εξωστρέφεια. Θεωρείς ότι κι άλλες γυναίκες πρέπει να το κάνουν αυτό;
Ήθελα και θέλω κι εγώ να προσθέσω ένα λιθαράκι σε όλο αυτό. Να μην θεωρείται ταμπού το δικαίωμα κάθε γυναίκας στην αυτοδιάθεση του σώματός της και της επιλογής της για το πότε επιθυμεί εκείνη να γίνει μητέρα και με ποιον τρόπο.
Θεωρείς ότι η κατάψυξη ωαρίων είναι ακόμα ταμπού για την κοινωνία;
Το διαπίστωσα προσωπικά με θλίψη. Υπάρχουν ακόμα στερεοτυπικές αντιλήψεις σχετικά με αυτό το θέμα. Εγώ προσωπικά δέχτηκα επιθέσεις όταν επέλεξα την εξωστρέφεια σχετικά με την κατάψυξη ωαρίων, στην οποία προχώρησα και επέλεξα να το πω ανοιχτά. Κάποιοι με κατηγόρησαν και μου είπαν «γιατί το δήλωσες ανοιχτά;». Κάποιοι από αυτούς ήταν άνδρες.
Πιστεύεις πως ενοχλεί κάποιους άνδρες ότι μια γυναίκα σήμερα μπορεί να γίνει μητέρα χωρίς σύντροφο με δότη σπέρματος;
Ναι, πιστεύω ότι κάποιους τους ενοχλεί. Γενικά υπάρχουν κοινωνικά στερεότυπα στην Ελλάδα πατριαρχικών αντιλήψεων και κοινωνικός ρατσισμός απέναντι στη γυναίκα που δεν έχει κάνει παιδιά.
Το να είναι μια γυναίκα με σπουδές και καλή επαγγελματίας δεν είναι αρκετό. Για να ολοκληρωθείς ως οντότητα κοινωνικά, πρέπει να έχεις κάνει και παιδί. Ο ρόλος της μητέρας είναι αυτός που σε καταξιώνει και αυτό ισχύει μόνο για τις γυναίκες. Μια γυναίκα συνεχίζει να καταξιώνεται κοινωνικά από τη στιγμή που έχει γεννήσει. Δεν θέλω να ακυρώσω ή να υποτιμήσω τον ρόλο της μητέρας. Είναι πολύ σημαντικός. Δεν σημαίνει όμως, ότι δεν αξίζουν όσες δεν έχουν γίνει μητέρες ή δεν θα γίνουν ή δεν θέλουν να γίνουν. Πρέπει η ίδια η γυναίκα να ορίζει ελεύθερα και ανεξάρτητα τη θέση που καταλαμβάνει η μητρότητα στην δική της γυναικεία φύση και να της αποδίδει την αξία που της αναλογεί.
Πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό ως κοινωνία. Ότι μια γυναίκα μπορεί να θέλει να γίνει μητέρα, μπορεί και όχι, και ότι η μητρότητα δεν αποτελεί απαραίτητα τον πυρήνα της γυναικείας φύσης κάποιων γυναικών.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα κοινωνικό φάουλ απέναντι στις γυναίκες τις εποχής μας. Απαιτούμε από τα κορίτσια μας να σπουδάσουν, να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητα, να κάνουν καριέρα και μετά να βρουν έναν κατάλληλο σύντροφο και να κάνουν παιδιά, συνήθως απαραίτητα με αυτή τη σειρά, που συχνά δεν βγαίνει μαθηματικά, με βάση το βιολογικό ρολόι της γυναίκας…
Δεν είναι εύκολο να είσαι γυναίκα σε αυτήν την κοινωνία και να εξυπηρετείς όλους τους ρόλους. Θεωρώ ότι το να κάνει μια γυναίκα παιδί δεν πρέπει να θεωρείται αγώνας δρόμου. Αυτό το μήνυμα προσπάθησα να περάσω και μέσω της δημοσιοποίησης της κατάψυξης ωαρίων που έκανα. Πάντως είναι θλιβερό ότι η γυναίκα στο τέλος αυτού του δρόμου εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως μηχανή αναπαραγωγής. Ποιο είναι το θέλω της κοινωνίας για κάθε κορίτσι; Σπούδασε, κάνε καριέρα, γίνε οικονομικά δυνατή, αλλά δώσε μας και παιδιά.
Ανθή, στην ερώτηση «πότε θα κάνεις παιδί» τι απαντάς; Αγαπημένη και συχνή ερώτηση των Ελλήνων…
Θεωρώ ότι είναι η πιο μεγάλη αδιακρισία που φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση πολλές γυναίκες. Είναι μια αδιάκριτη ερώτηση που την κάνουν πάρα πολλοί επιπόλαια, χωρίς να σκέφτονται ότι σε κάποιες αυτή η ερώτηση μπορεί να προκαλέσει άγχος, αναστάτωση πόνο, θλίψη. Δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί μια γυναίκα δεν έχει κάνει παιδί. Το πότε και αν θα κάνει μια γυναίκα παιδί είναι δικό της θέμα, είναι ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο. Δεν είναι υποχρεωμένη να απαντήσει στον καθένα σε αυτήν την ερώτηση. Αυτή η ερώτηση πρέπει να σταματήσει να γίνεται. Θεωρώ ότι είναι ελληνική πατέντα. Όπως και η ερώτηση που κάνουν σε ένα ζευγάρι «πότε θα παντρευτείτε;». Πουθενά στο εξωτερικό δεν κάνουν τέτοιες αδιάκριτες ερωτήσεις. Δεν χρειάζεται να είσαι ανοιχτόμυαλος και προοδευτικός, για να καταλάβεις ότι κάτι που ταιριάζει σε εσένα μπορεί να μην ταιριάζει σε κάποιον άλλο. Οφείλεις να το σεβαστείς και να είσαι διακριτικός για κάτι που στην πραγματικότητα δεν σε αφορά. Το πότε και αν μια γυναίκα θα αποφασίσει να γίνει μητέρα, το αν θέλει ή όχι να γίνει μητέρα είναι δικό της θέμα. Το ότι για κάποιους είναι σημαντικό να αποκτήσουν παιδί, δεν είναι εξίσου σημαντικό για κάποιους άλλους. Οφείλουμε να το αποδεχτούμε και να το σεβαστούμε αυτό. Σημασία εξάλλου έχει να γίνεις μητέρα εφόσον το θέλεις και το αισθάνεσαι και στις κατάλληλες συνθήκες, όταν είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που θα μπορείς να μεγαλώσεις σωστά έναν άλλον ευτυχισμένο άνθρωπο.
Εσύ θεωρείς ότι είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος;
Προσπαθώ πάντα για το καλύτερο, προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένη. Θεωρώ ότι όσον αφορά το μονοπάτι της ευτυχίας, είμαι σε καλό δρόμο.
