Ένα ερώτημα που έχουν πολλές γυναίκες την περίοδο που προσπαθούν να συλλάβουν με φυσικό τρόπο ή με εξωσωματική είναι αν πρέπει να γυμνάζονται και με ποια συχνότητα και ένταση.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο F&S Reports Journal, οι ερευνητές επανεξέτασαν τις μέχρι τώρα έρευνες για να κατανοήσουν την επίδραση της άσκησης στη γονιμότητα.
Το κενό στις κατευθυντήριες γραμμές που αφορούν την άσκηση
Οι κατευθυντήριες οδηγίες για την Αναπαραγωγική Ιατρική από την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής παρέχουν σαφείς συστάσεις σχετικά με παράγοντες όπως η διατροφή, η πρόσληψη αλκοόλ και το κάπνισμα και τον αντίκτυπό τους στη γονιμότητα. Ωστόσο, οι κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με την επίδραση των επιπέδων άσκησης και σωματικής δραστηριότητας την περίοδο που μια γυναίκα προσπαθεί να συλλάβει με ή χωρίς μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, δεν είναι συγκεκριμένες και σαφείς. Αυτό καθιστά δύσκολο για τους γιατρούς να παρέχουν στις γυναίκες συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με την ένταση και τη συχνότητα των επιπέδων άσκησης που πρέπει να ακολουθούνται για να μεγιστοποιηθούν οι πιθανότητες σύλληψης.
Επιπλέον, αυτές οι συστάσεις πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τα βασικά επίπεδα φυσικής κατάστασης της κάθε γυναίκας, την κατάσταση της υγείας της και διαγνωσμένα προβλήματα που σχετίζονται με την υπογονιμότητα. Ως εκτούτου, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί η σχέση μεταξύ άσκησης και γονιμότητας, για να διατυπωθούν κατευθυντήριες οδηγίες που θα βοηθούν τις γυναίκες να ακολουθούν το σωστό μέτρο στην άσκηση που μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τις πιθανότητες σύλληψης.
Σχετικά με τη μελέτη
Στην εν λόγω μελέτη, συγκεντρώθηκαν στοιχεία από έρευνες που αφορούσαν γυναίκες σε φάση τεκνοποίησης. Οι τρεις κύριες ομάδες που συμμετείχαν στις μελέτες ήταν γυναίκες που ήταν υγιείς και προσπαθούσαν να συλλάβουν, γυναίκες που υποβάλλονταν σε θεραπείες για υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Τα στοιχεία από τις μέχρι τώρα έρευνες έδειξαν ότι τα επίπεδα άσκησης που κυμαίνονται από μέτρια έως έντονα έχουν συσχετιστεί με χαμηλότερο κίνδυνο ασθενειών, όπως ο καρκίνος και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Από την άλλη, η τακτική άσκηση που περιλαμβάνει μέτρια έως έντονη ένταση είναι γνωστό ότι οδηγεί σε βελτιωμένα αποτελέσματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία των εγκύων και την καλύτερη ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου.
Επιπλέον, για τις γυναίκες με υπογονιμότητα, η τακτική άσκηση έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τα συμπτώματα που σχετίζονται με το άγχος και την κατάθλιψη.
Ωστόσο, δεν υπάρχει σαφήνεια σχετικά με την επίδραση της ήπιας έως έντονης δραστηριότητας στη γονιμότητα των γυναικών που προσπαθούν να συλλάβουν.
Κάποια αποτελέσματα από έρευνες έδειξαν επιζήμια επίδραση των έντονων επιπέδων άσκησης στις πιθανότητες σύλληψης από υγιείς γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν, ειδικά όσον αφορά τα επίπεδα ωχρινικής προγεστερόνης και οιστραδιόλης, που είναι ορμόνες που σχετίζονται με την αναπαραγωγική ικανότητα.
Μια άλλη μεγάλη μελέτη συνιστά οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν να συνεχίσουν το κανονικό πρόγραμμα άσκησής τους, με την προϋπόθεση ότι εξισορροπούν την ενεργειακή τους δαπάνη αυξάνοντας τη θερμιδική τους πρόσληψη.
Τι ισχύει για τις γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Σε αυτές τις γυναίκες έχει φανεί ότι τα μέτρια επίπεδα αερόβιας άσκησης δεν έχουν σημαντική επίδραση στη βελτίωση των πιθανοτήτων σύλληψης. Αντίθετα, η προπόνηση αντίστασης και τα έντονα επίπεδα αερόβιας άσκησης συσχετίστηκαν με αναπαραγωγικά οφέλη.
Τι ισχύει για τις γυναίκες που υποβάλλονται σε θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής
Για τις γυναίκες αυτές τα ευρήματα δεν δείχνουν σημαντικές αρνητικές ή θετικές επιδράσεις της άσκησης ή της σωματικής δραστηριότητας πριν ή κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Η ανασκόπηση διαπίστωσε ότι, ενώ η έντονη άσκηση μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ωορρηξία κατά τη διάρκεια των φυσικών εμμηνορροϊκών κύκλων, η προσεκτική διαμόρφωση των κύκλων ωορρηξίας μέσω φαρμακολογικών μεθόδων κατά τη διάρκεια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής παρακάμπτει τις αρνητικές επιπτώσεις της έντονης άσκησης στη γονιμότητα.
Συνολικά, επομένως, τα ευρήματα έδειξαν ότι τα έντονα επίπεδα άσκησης θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τη γονιμότητα και τις πιθανότητες σύλληψης σε υγιείς γυναίκες. Οι ίδιες γυναίκες, όμως, μπορούν να συνεχίσουν το πρόγραμμα άσκησής τους ενώ προσπαθούν να συλλάβουν, αρκεί να αντισταθμίσουν το ενεργειακό έλλειμμα αυξάνοντας τη θερμιδική τους πρόσληψη. Τα έντονα επίπεδα αερόβιας άσκησης έχουν βρεθεί ότι βελτιώνουν τις πιθανότητες σύλληψης για γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ενώ για τις γυναίκες που υποβάλλονται σε εξωσωματική γονιμοποίηση η άσκηση βρέθηκε να μην έχει καμία επίδραση στη γονιμότητα.
