Οδηγός γονιμότητας

Αξίζει να ξέρετε ότι 1 στα 8 ζευγάρια δυσκολεύονται να συλλάβουν και σχεδόν 10% των γυναικών έχουν απευθυνθεί στον γυναικολόγο τους για προβλήματα γονιμότητας.

Η υπογονιμότητα είναι ένα συχνό πρόβλημα που συνήθως μένει κρυφό.

Κι αυτό επειδή πολλά ζευγάρια ντρέπονται που δεν μπορούν να κάνουν παιδί, ενώ άλλα ανησυχούν για το τι θα σκεφτούν γνωστοί, φίλοι και συγγενείς αν μάθουν για το πρόβλημά τους.

Το αποτέλεσμα είναι ότι λίγοι μιλάνε ανοιχτά για τις δυσκολίες τους να συλλάβουν.

Ο οδηγός που διαβάζετε αυτή τη στιγμή έχει στόχο να σας απαλλάξει από το άγχος και τις ανησυχίες σας, σπάζοντας το ταμπού της υπογονιμότητας και δίνοντάς σας χρήσιμες πληροφορίες με απλά λόγια.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ

Από ιατρικής άποψης, η υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία σύλληψης μετά από 12 μήνες τακτικών προσπαθειών.

Για τις γυναίκες πάνω από τα 35, η υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία σύλληψης μετά από 6 μήνες προσπαθειών (η διαφορά αυτή υπάρχει επειδή οι γυναίκες μετά τα 35 έχουν ελαττωμένη γονιμότητα, αλλά και λιγότερο χρόνο στη διάθεσή τους για να συλλάβουν).

 ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ

Καλοπροαίρετοι φίλοι και συγγενείς μπορεί να σας συμβουλεύσουν να ‘χαλαρώσετε’ ή απλά να προσπαθήσετε περισσότερο. Κάποιες φορές αυτό μπορεί να έχει αποτέλεσμα.

Αλλά εάν έχει περάσει ένα έτος ή περισσότερο και δεν έχετε ακόμη συλλάβει, είναι πολύ πιθανό ότι υπάρχει κάποια ιατρική αιτία πίσω από τις δυσκολίες σας. Το να περιμένετε και απλώς να ελπίζετε για το καλύτερο θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια χρόνου και σπατάλη γόνιμων κύκλων.

Μπορεί να ανησυχείτε για το τι μπορεί να αποκαλύψουν οι εξετάσεις ή να υπολογίζετε το οικονομικό κόστος, αλλά συχνά η αιτία της υπογονιμότητας είναι σχετικά απλή και εύκολο να διορθωθεί.

Ανεξάρτητα πάντως από την αιτία της υπογονιμότητας, όσο περισσότερο περιμένετε τόσο χάνετε χρόνο και ίσως αυτός να είναι πολύτιμος.

Για αυτό και πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια του γυναικολόγου σας εάν:

• Είστε κάτω των 35 ετών και έχετε προσπαθήσει να συλλάβετε για ένα ή περισσότερα χρόνια χωρίς επιτυχία
• Είστε άνω των 35 ετών και έχετε προσπαθήσει να συλλάβετε για έξι μήνες ή περισσότερο χωρίς επιτυχία
• Είστε 40 ετών και άνω και προσπαθείτε να συλλάβετε
• Έχετε ενδομητρίωση ή ινομυώματα στη μήτρα και προσπαθείτε να συλλάβετε
• Έχετε προβλήματα με την περίοδό σας και προσπαθείτε να συλλάβετε

 

ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ

 Ο γυναικολόγος σας συνήθως είναι σε θέση να διαγνώσει κάποιες από τις περιπτώσεις υπογονιμότητας και να δώσει θεραπεία για τις πιο απλές από αυτές.

Όταν επισκεφτείτε τον γιατρό σας, εκείνος θα:

• πάρει ένα πλήρες ιστορικό, όπου μεταξύ των άλλων θα σας ρωτήσει:
• για τις προσπάθειές σας να συλλάβετε
• για τον κύκλο σας
• αν καπνίζετε ή πίνετε αλκοόλ
• κάνει έναν υπέρηχο για να εξετάσει την μήτρα και τις ωοθήκες σας
• σας ζητήσει να κάνετε κάποιες εξετάσεις αίματος (π.χ. προλακτίνη και ορμόνες του θυρεοειδή)
• ζητήσει ο σύντροφός σας να κάνει εξέταση σπέρματος (σπερμοδιάγραμμα)

Επίσης, ο γυναικολόγος σας θα ελέγξει τις σάλπιγγές σας με σαλπιγγογραφία: είτε με υπέρηχο (κάνοντας υπέρηχο-σαλπιγγογραφία –αν έχει την κατάλληλη εκπαίδευση) είτε με ακτινοβολία σε ένα ακτινολογικό εργαστήριο.

Υπάρχουν πολλές άλλες εξετάσεις που μπορούν να γίνουν ανάλογα με το ιστορικό και τις ιδιαιτερότητες κάθε γυναίκας.

Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι δεν κάνετε ωορρηξία, μπορεί να σας δώσει κλομιφαίνη (Clomiphene ή Serpafar), ένα φάρμακο που θα βοηθήσει τις ωοθήκες σας να κάνουν ωορρηξία.

Εάν ο γυναικολόγος σας δεν μπορεί να βρει την αιτία για τη δυσκολία σας να συλλάβετε ή αν βρει την αιτία αλλά δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει, θα σας παραπέμψει σε έναν ειδικό της γονιμότητας.

Ο ειδικός της γονιμότητας έχει εξειδικευθεί στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας. Είναι εκπαιδευμένος για να θεραπεύει ένα ευρύ φάσμα ιατρικών προβλημάτων, να παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το πώς ο τρόπος ζωής σας επηρεάζει τη γονιμότητά σας και να δίνει προσοχή σε λεπτομέρειες που εσείς μπορεί να μην έχετε φανταστεί ότι μπορεί να παίζουν ρόλο.

Εάν δεν έχετε μείνει έγκυος μετά από κάποιους μήνες παρακολούθησης από το δικό σας γυναικολόγο, καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό της γονιμότητας.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ

Οι γυναίκες είναι συνήθως οι πρώτες που αναζητούν βοήθεια από τους γιατρούς τους και συχνά κάνουν μια σειρά από εξετάσεις πριν ‘βάλουν στο παιχνίδι’ τους συντρόφους τους.

Αλλά χρειάζονται δύο για να γίνει ένα μωρό, και οι άνδρες δεν είναι άσχετοι με την υπογονιμότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι έρευνες δείχνουν πως 1 στις 3 περιπτώσεις υπογονιμότητας σχετίζεται με τους άνδρες.

Μερικές από τις πιο συχνές αιτίες της υπογονιμότητας για τον άνδρα είναι οι εξής:

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ

Η βασική εξέταση για τον άνδρα είναι το σπερμοδιάγραμμα. Υπάρχουν και άλλες εξετάσεις που μπορούν να γίνουν ανάλογα με το ιστορικό και τις ιδιαιτερότητες κάθε άνδρα. Αυτά που κυρίως ενδιαφέρουν σε ένα σπερμοδιάγραμμα είναι τα παρακάτω:

• Αριθμός σπερματοζωαρίων: Είναι η ποσότητα των σπερματοζωαρίων. Όσο μικρότερος είναι ο αριθμός τους, τόσο μικρότερη η πιθανότητα ότι ένα σπερματοζωάριο θα μπορέσει να γονιμοποιήσει το ωάριο της γυναίκας
• Κινητικότητα σπερματοζωαρίων: Είναι η ικανότητα των σπερματοζωαρίων να κολυμπήσουν προς το ωάριο από την περιοχή του γυναικείου κόλπου όπου απελευθερώνονται. Τα αργά σπερματοζωάρια είναι λιγότερο πιθανό να φτάσουν στο ωάριο έγκαιρα. Επομένως, αν ένας μεγάλος αριθμός σπερματοζωαρίων είναι ακίνητος ή κινείται αργά, τότε γίνεται πολύ πιο δύσκολο να γονιμοποιηθεί το ωάριο
• Μορφολογία σπερματοζωαρίων: Η μορφολογία αναφέρεται στη μορφή (φυσιολογική ή όχι) των σπερματοζωαρίων. Επειδή οι άνδρες παράγουν εκατομμύρια σπερματοζωάρια, ένας πολύ μεγάλος αριθμός από αυτά δεν έχει φυσιολογική μορφή (ακόμη και σε υγιείς άνδρες). Αλλά όταν όλα ή τα περισσότερα σπερματοζωάρια έχουν ανώμαλη μορφή, οι πιθανότητες να βρεθεί ένα υγιές σπερματοζωάριο και να φτάσει στο ωάριο μειώνονται δραματικά

Τα προβλήματα που αφορούν το σπέρμα δεν κάνουν απαραιτήτως μια εγκυμοσύνη αδύνατη, αλλά όσο πιο σοβαρά είναι τα προβλήματα αυτά, τόσο πιο δύσκολο είναι να συλλάβει με φυσικό τρόπο μια γυναίκα.

Επιπλέον, όταν ένας άνδρας έχει πολλά διαφορετικά προβλήματα με το σπέρμα, οι πιθανότητες μειώνονται ακόμα περισσότερο. Για παράδειγμα, εάν και ο αριθμός των σπερματοζωαρίων ενός άνδρα είναι χαμηλός και η κινητικότητα του σπέρματος είναι μικρότερη από το κανονικό, τότε είναι πολύ λιγότερα τα διαθέσιμα σπερματοζωάρια που μπορούν να φτάσουν επιτυχώς στο ωάριο και να το γονιμοποιήσουν.

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΓΕΝΙΚΑ

Ορισμένα προβλήματα υγείας μπορούν να προκαλέσουν γενετικές μεταλλάξεις στο σπέρμα. Σε κάποιες περιπτώσεις, αυτές οι μεταλλάξεις καθιστούν αδύνατο ένα μεμονωμένο σπερματοζωάριο να γονιμοποιήσει το ωάριο. Σε άλλες περιπτώσεις, αυτές οι μεταλλάξεις των σπερματοζωαρίων μπορούν μεν να επιτρέψουν τη γονιμοποίηση του ωαρίου, αλλά στη συνέχεια να οδηγήσουν σε αποβολή της κύησης στις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης.

Μερικά από τα πιο κοινά προβλήματα υγείας που συνδέονται με μειωμένη γονιμότητα στους άνδρες είναι τα εξής:

• Αυτοάνοσα νοσήματα
• Αυξημένη ηλικία (μετά τα 45)
• Κάπνισμα και αλκοόλ
• Καθιστική ζωή και επαγγέλματα που συμβάλλουν σε αυτή (π.χ. ταξιτζήδες)
• Παχυσαρκία

 

• ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ

Κάποιες συγγενείς ανωμαλίες μπορεί να σχετίζονται με δυσκολία ή ανικανότητα εκσπερμάτισης σπέρματος από τον άνδρα μέσα στον κόλπο της συντρόφου του.

Μερικές τέτοιες καταστάσεις είναι οι εξής:

• Κρυψορχία
• Απουσία σπερματικού πόρου
• Υποσπαδίας

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

 Το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα προϋποθέτει την αρμονική συνεργασία ανάμεσα σε διάφορα πολύπλοκα υπο-συστήματα, καθένα από τα οποία πρέπει να λειτουργεί σωστά ώστε να επιτευχθεί και να αναπτυχθεί φυσιολογικά μια εγκυμοσύνη.

Τα απολύτως απαραίτητα για την κύηση είναι η ωορρηξία ενός ωαρίου καλής ποιότητας, η γονιμοποίησή του με ένα σπερματοζωάριο καλής ποιότητας, η εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου σε μια μήτρα χωρίς ανωμαλίες, η παραγωγή σωστών επιπέδων ορμονών που τρέφουν την εγκυμοσύνη στα αρχικά στάδια και η έλλειψη βλαπτικών παραγόντων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αποβολή.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, οι πιο σημαντικοί παράγοντες που σχετίζονται με την υπογονιμότητα στη γυναίκα είναι οι εξής:

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΩΟΡΡΗΞΙΑ

Για να έχετε πιθανότητα να συλλάβετε, το σώμα σας πρέπει να παράγει ένα ωάριο που το σπέρμα του συντρόφου σας μπορεί να γονιμοποιήσει. Οι γυναίκες που έχουν ακανόνιστη ωορρηξία έχουν λιγότερες πιθανότητες να συλλάβουν, καθώς είναι γόνιμες λιγότερες φορές το χρόνο. Οι γυναίκες που δεν έχουν ποτέ ωορρηξία δεν έχουν καμία πιθανότητα να συλλάβουν με φυσικό τρόπο.

Μερικές από τις πιο συνηθισμένες καταστάσεις που δυσκολεύουν την ωορρηξία είναι οι εξής:

• Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών: Μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτωμάτα, καθώς και να ελαττώσει ή να μηδενίσει τη συχνότητα της ωορρηξίας
• Ανωμαλίες των επινεφριδίων ή την υπόφυσης: Προβλήματα σε αυτά τα όργανα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ορμονική λειτουργία και να εμποδίσουν την ωορρηξία
• Παράγοντες της καθημερινής ζωής (π.χ. κάπνισμα, αλκοόλ, φάρμακα) μπορούν να εμποδίσουν την ωορρηξία

 

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΩΑΡΙΟΥ

Μετά την ωορρηξία, το σπέρμα του συντρόφου σας θα πρέπει να μπορεί να φτάσει στο ωάριο -που περιμένει στη σάλπιγγα- και να το γονιμοποιήσει. Κάποιες φορές, αυτό είναι δύσκολο ή και αδύνατο λόγω κάποιων καταστάσεων, οι συνηθέστερες των οποίων είναι οι εξής:

• Ενδομητρίωση
• Βλάβες στις σάλπιγγες (π.χ. λόγω προηγούμενης εξωμήτριας κύησης ή λοίμωξης από χλαμύδια)

 

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΩΑΡΙΟΥ

Μετά τη γονιμοποίηση, το γονιμοποιημένο ωάριο θα πρέπει να μπορεί να εμφυτευθεί την κατάλληλη στιγμή σε ένα φιλικό περιβάλλον στη μήτρα. Κάποιες φορές, αυτό είναι δύσκολο ή ακόμα και αδύνατο λόγω κάποιων καταστάσεων οι συνηθέστερες των οποίων είναι οι εξής:

• Μικρότερη ωχρινική φάση του κύκλου: Η ωχρινική φάση είναι το χρονικό διάστημα που αρχίζει αμέσως μετά την ωορρηξία και τελειώνει με την έναρξη της επόμενης περιόδου και διαρκεί φυσιολογικά περίπου 14 μέρες. Αν η ωχρινική φάση έχει μικρότερη διάρκεια (δηλαδή αν η περίοδος έρθει προτού περάσουν 14 μέρες από την ωορρηξία), τότε το γονιμοποιημένο ωάριο μπορεί να μην προλάβει να εμφυτευτεί επιτυχώς στη μήτρα και η εγκυμοσύνη να τερματιστεί προτού καλά καλά ξεκινήσει
• Γενετικές ανωμαλίες στο γονιμοποιημένο ωάριο που το εμποδίζουν να εμφυτευτεί
• Δομικές ανωμαλίες στη μήτρα (π.χ. ινομυώματα) που εμποδίζουν την εμφύτευση

 

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Μετά τα εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα, το τεστ εγκυμοσύνης γίνεται θετικό μέσα σε λίγες μέρες. Αλλά σχεδόν το 30% αυτών των κυήσεων θα καταλήξουν σε αποβολή επειδή το σώμα δεν μπορεί να διατηρήσει την εγκυμοσύνη. Κάποιες καταστάσεις μπορεί να υπονομεύσουν την ικανότητα του οργανισμού να διατηρήσει την εγκυμοσύνη είναι οι εξής:

• Ορμονικές ανισορροπίες: (π.χ. χαμηλή προγεστερόνη)
• Γενετικές ανωμαλίες στο έμβρυο: Οι περισσότερες αποβολές οφείλονται σε ανωμαλίες του εμβρύου και δεν μπορούν να προληφθούν
• Τρόπος ζωής: Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης μπορεί να προκαλέσει αποβολές, ειδικά αν έχετε άλλους παράγοντες κινδύνου ή είστε άνω των 35 ετών

 

• ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΓΕΝΙΚΑ

Οι γυναίκες με προβλήματα στην υγεία τους είναι λιγότερο πιθανό να κάνουν παιδί για διάφορους λόγους.

Το σώμα τους μπορεί να μην παράγει υγιή ωάρια ή μπορεί να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα για αποβολή. Μπορεί να έχουν φλεγμονώδεις καταστάσεις που παρεμβαίνουν στην ικανότητα του ωαρίου να εμφυτεύεται στο τοίχωμα της μήτρας. Δεκάδες προβλήματα υγείας μπορούν να παίξουν ρόλο στην υπογονιμότητα. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα είναι τα εξής:

• Παχυσαρκία
• Διαβήτης
• Αυτοάνοσα νοσήματα
• Σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα
• Ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων

 

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ

Ακόμα και όταν όλες οι εξετάσεις είναι καλές, υπάρχουν παράγοντες που μπορούν να υπονομεύσουν τη γονιμότητα. Μερικοί από αυτούς είναι οι εξής:

Επαφές τη λάθος χρονική στιγμή:
Δεν έχει σημασία πόσο συχνά κάνετε σεξ αν το κάνετε τις λάθος μέρες. Αν δεν κάνετε σεξ όταν βρίσκεστε στις γόνιμες μέρες σας, δεν θα συλλάβετε.

Πολλές γυναίκες πιστεύουν λανθασμένα ότι μπορούν να προβλέψουν την ωορρηξία τους απλά προσθέτοντας 14 ημέρες από την πρώτη μέρα της τελευταίας περιόδου τους. Αυτό μπορεί να είναι σωστό για έναν σταθερό κύκλο 28 ημερών, αλλά οι πιο πολλές γυναίκες δεν έχουν τέτοιο κύκλο. Επομένως, αν ο κύκλος σας δεν διαρκεί 28 ημέρες, η 14^η ημέρα του κύκλου σας ίσως να μην είναι η ημέρα της ωορρηξίας σας.

Ομοίως, μερικά ζευγάρια πιστεύουν λανθασμένα ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να συλλάβουν αν έχουν επαφές μετά την ωορρηξία, αλλά η αλήθεια είναι ότι οι καλύτερες μέρες για επαφή είναι 1-2 μέρες πριν από την ωορρηξία.

Μειωμένη γονιμότητα:

Μερικές φορές η γονιμότητά σας είναι από μόνη της ελαφρώς μειωμένη σε σχέση με αυτή που θα έπρεπε να είναι. Αν και ο σύντροφός σας έχει παρόμοιο πρόβλημα, μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να πετύχετε εγκυμοσύνη.

Για παράδειγμα, αν δεν έχετε τακτική ωορρηξία, μπορείτε να συλλάβετε μεν, αλλά θα έχετε λιγότερες ευκαιρίες για να το πετύχετε. Εάν επιπλέον ο σύντροφός σας έχει μικρότερο αριθμό σπερματοζωαρίων από το επιθυμητό, ο χρόνος που θα χρειαστεί για να συλλάβετε μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερος.

Μη υγιεινός τρόπος ζωής:

Ορισμένα ζευγάρια διαπιστώνουν ότι κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής τους (π.χ. απώλεια βάρους, μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ, διακοπή καπνίσματος, άσκηση, υγιεινή διατροφή) μπορούν να βοηθήσουν στη σύλληψη, όταν μάλιστα οι εξετάσεις που έχουν κάνει δεν δείχνουν κάποια συγκεκριμένη αιτία για την υπογονιμότητα. Εάν έχετε κάποιο ιατρικό πρόβλημα, ένας υγιεινός τρόπος ζωής αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Αυτό που αξίζει να τονιστεί είναι ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα γονιμότητας που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια απλώς μειώνουν (λίγο ή περισσότερο) τις πιθανότητες σύλληψης και είναι πολύ λίγα εκείνα τα προβλήματα που καθιστούν αδύνατο να προκύψει μια εγκυμοσύνη με φυσικό τρόπο.

Γι αυτό και δεν πρέπει να απογοητευτείτε αν διαγνωστείτε με υπογονιμότητα. Αν εξαιρέσουμε περιπτώσεις με γυναίκες που έχουν ιστορικό αφαίρεσης σαλπίγγων ή μήτρας ή που δεν κάνουν ποτέ ωορρηξία ή περιπτώσεις με άντρες που δεν έχουν καθόλου σπερματοζωάρια στο σπέρμα, πάντα υπάρχουν πιθανότητες σύλληψης (έστω και μειωμένες).

Ο ειδικός γονιμότητας είναι η καλύτερη πηγή πληροφοριών σε σχέση με τις πιθανότητες που έχετε εσείς προσωπικά για να συλλάβετε, γι αυτό και να μη φοβηθείτε να του κάνετε σαφείς και ευθείες ερωτήσεις. Και εάν θέλετε να προσπαθήσετε για λίγο παραπάνω διάστημα να συλλάβετε με τον φυσικό τρόπο, να μην ξεχάσετε να τον ρωτήσετε πόσο ρεαλιστική είναι η πιθανότητα ότι θα τα καταφέρετε προτού ίσως χάσετε πολύτιμο χρόνο.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΑΣ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ

Τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν την υπογονιμότητα ζουν σήμερα στην καλύτερη χρονική στιγμή στην ιστορία της ιατρικής.

Ανάλογα με την αιτία του προβλήματος που έχετε, ο ειδικός γονιμότητας έχει στη διάθεσή του περισσότερες επιλογές από ποτέ για να σας βοηθήσει να συλλάβετε.

Βέβαια, σε τελική ανάλυση η σωστή θεραπεία εξαρτάται από την αιτία της υπογονιμότητας.

Οι πιο πολλοί ειδικοί προτιμούν να ξεκινήσουν με τις πιο απλές και φτηνές θεραπείες, αφού τα πιο πολλά ζευγάρια χρειάζονται μόνο λίγη βοήθεια για να πετύχουν την εγκυμοσύνη.

Να είστε ειλικρινείς με τον γιατρό σας για το πόσο είστε διατεθειμένοι να περιμένετε για να συλλάβετε, ποιες θεραπείες είστε διατεθειμένοι να δοκιμάσετε και μέχρι ποιου σημείου φτάνουν οι οικονομικές σας δυνατότητες.

Πρέπει επίσης να αποφασίσετε αν θα απευθυνθείτε σε δημόσιο ή ιδιωτικό ίδρυμα για τη θεραπεία σας.

Να θυμάστε επίσης ότι η υπογονιμότητα είναι συχνά μια κατάσταση που μπορεί να απογοητεύσει ή και να απελπίσει κι επομένως μπορεί το ζευγάρι να χρειαστεί ψυχολογική υποστήριξη από κάποιον ειδικό. Υποστήριξη από ειδικό μπορεί να χρειαστεί και σε περιπτώσεις που η υπογονιμότητα επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική σας ζωή.

Το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο γιατρός είναι να θεραπεύσει την αιτία που φαίνεται να είναι υπεύθυνη για την υπογονιμότητα. Κάποιες από τις πιο συνηθισμένες θεραπείες είναι οι εξής:

• Φάρμακα που ρυθμίζουν τον κύκλο σας (π.χ. κλομιφαίνη για πολυκυστικές ωοθήκες)
• Φάρμακα που αντιμετωπίζουν ορμονικές διαταραχές (π.χ. θυροξίνη για προβλήματα του θυρεοειδή)
• Συμπληρώματα διατροφής (π.χ. βιταμίνη D όταν τα επίπεδα είναι χαμηλά)
• Χειρουργική επέμβαση (π.χ. για διάφραγμα/πολύποδα/ινομύωμα μήτρας, για ενδομητρίωση ή για κύστη ωοθήκης)

Εάν η θεραπεία της αιτίας της υπογονιμότητας δεν φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, ο ειδικός γονιμότητας μπορεί να σας συστήσει κάποια από τις τεχνικές της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (σπερματέγχυση ή εξωσωματική).

Αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιούνται για να παρακαμφθούν τα εμπόδια που εμποδίζουν το ζευγάρι να συλλάβει. Μπορεί οι τεχνικές αυτές να συνδυαστούν με άλλες θεραπείες. Για παράδειγμα, πολλές γυναίκες παίρνουν κλομιφαίνη σε κύκλους σπερματέγχυσης, ώστε να αυξηθούν τα διαθέσιμα ωάρια του κύκλου.

ΣΠΕΡΜΑΤΕΓΧΥΣΗ

Η σπερματέγχυση επιτρέπει στον γιατρό να τοποθετήσει το σπέρμα μέσα στη μήτρα σας τη χρονική στιγμή που κάνετε ωορρηξία. Αυτή η τεχνική συστήνεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. αν ο σύντροφός σας έχει ελαφρά χειρότερη ποιότητα σπέρματος από το επιθυμητό).

Η σπερματέγχυση είναι πολύ πιο απλή και φτηνή από την εξωσωματική, αλλά έχει και σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά επιτυχίας.

ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ

Η εξωσωματική γονιμοποίηση περιλαμβάνει την λήψη από τη γυναίκα ενός ή περισσότερων ωαρίων. Τα ωάρια στη συνέχεια γονιμοποιούνται από τα σπερματοζωάρια του συντρόφου έξω από το σώμα σας και εξελίσσονται σε έμβρυα. Στη συνέχεια, ένα ή δύο ή τρία έμβρυα εισάγονται στη μήτρα σας με την ελπίδα ότι ένα ή δύο θα εμφυτευθούν.

Και με την σπερματέγχυση και με την εξωσωματική έχετε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε σπέρμα δότη εάν το σπέρμα του συντρόφου σας δεν μπορεί να γονιμοποιήσει το ωάριό σας ή εάν θέλετε να μείνετε έγκυος και δεν έχετε σύντροφο.

Η εξωσωματική επίσης προσφέρει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε ωάρια δότριας αν τα δικά σας ωάρια είναι χαμηλής ποιότητας ή έχουν απλά εξαντληθεί.

Για να αυξήσετε τις πιθανότητές σας, κατά κανόνα θα χρειαστεί να πάρετε κάποια φάρμακα, ώστε να διεγερθούν οι ωοθήκες πριν από την σπερματέγχυση ή την εξωσωματική γονιμοποίηση και να παραχθούν περισσότερα από 2 ωάρια. Όταν παράγετε περισσότερα ωάρια, αυξάνονται οι πιθανότητες ώστε τουλάχιστον ένα από αυτά να δώσει ένα έμβρυο που θα εμφυτευτεί με επιτυχία. Είναι επίσης πιο πιθανό να έχετε δίδυμα.

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΗΚΑΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ

ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ www.opelargos.org