fbpx
Επιλογή Σελίδας
Δωρεά Ωαρίων

 

Αξίζει αρχικά να τονιστεί, ότι στην Ελλάδα η δωρεά ωαρίων αποτελεί μια νόμιμη διαδικασία.
Επιπλέον, ο νόμος έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον νομοθέτη να επεξεργαστεί τα επιμέρους προβλήματα που μπορεί να προκύψουν κατά την όλη διαδικασία και να διαφυλάξει την τελευταία, προστατεύοντας με αυτόν τον τρόπο τη δότρια, τη λήπτρια, καθώς και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. 

Η δωρεά ωαρίων είναι κατάλληλη για μια γυναίκα η οποία θέλει να τεκνοποιήσει, αλλά αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που αφορούν την παραγωγή ή και την ποιότητα των ωαρίων της. 

Όταν αναφερόμαστε σε μειωμένη παραγωγή ωαρίων, αναφερόμαστε στην ουσία σε φυσική εξέλιξη, η οποία ξεκινάει -φυσιολογικά- μετά τα 35 έτη.
Αυτή η φυσική διαδικασία μείωσης της παραγωγής των ωαρίων, αλλά και η μείωση της βιολογικής τους ποιότητας, οφείλεται σε διαφορετικούς παράγοντες.
Οι παράγοντες αυτοί είναι άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένοι με την κληρονομικότητα, αλλά και με τον τρόπο ζωής όπως: τη διατροφή, την έκθεση σε χημικές ουσίες, ακτινοβολίες κλπ. 

Είναι πολύ βασικό να διενεργείται –από την πρώτη κιόλας φορά που μια κοπέλα επισκέπτεται τον γυναικολόγο τηςμια σωστή γυναικολογική εξέταση, η οποία προϋποθέτει και τη σωστή λήψη του ιατρικού ιστορικού.
Αυτό θα δώσει στον γυναικολόγο τη δυνατότητα να έχει μία πλήρη εικόνα της εξέλιξης της γονιμότητας της συγκεκριμένης γυναίκας, έτσι ώστε να εντοπιστούν πιθανά στοιχεία στο κληρονομικό ή ατομικό ιατρικό ιστορικό, τα οποία θα επιτρέψουν την πιο στενή παρακολούθηση της εξέλιξης της γονιμότητας σε ετήσια βάση. 

Στην περίπτωση που η αναπαραγωγική υγεία της γυναίκας αρχίζει να φθίνει, πρέπει να ελεγχθεί άμεσα και με πιο λεπτομερή τρόπο η εξέλιξη του φαινομένου αυτού και να γίνει η παρέμβαση το συντομότερο δυνατόν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να πραγματοποιηθεί μετά από φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκώνωοληψία, έτσι ώστε να καταψυχθούν τα ωάρια της γυναίκας, προτού μειωθεί περαιτέρω το αναπαραγωγικό δυναμικό της. 

Με αυτόν τον τρόπο, θα υπάρχουν αποθέματα ωαρίων της γυναίκας για μελλοντική χρήση, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να καταφύγει στη διαδικασία της δωρεάς ωαρίων. 

Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις –οι οποίες περνώντας τα χρόνια γίνονται ακόμα πιο συχνές- που νέες γυναίκες αρχίζουν να μπαίνουν σε μια διαδικασία πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας για αγνώστους λόγους, ίσως συσχετιζόμενους με δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματός τους.
Οι περιπτώσεις αυτές είναι άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένες με γενετικούς ή εξωγενείς παράγοντες και αυτό καθιστά τη διαδικασία εντοπισμού της αιτίας πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολη. 

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο γυναικολόγος της αναπαραγωγής θα πρέπει να είναι έτοιμος να αντιδράσει άμεσα και τη σωστή χρονική στιγμή και να κάνει ό,τι είναι δυνατόν, προκειμένου να διατηρήσει τη γονιμότητα της γυναίκας ή να καθυστερήσει την εξέλιξη του φαινομένου. 

Στην περίπτωση, όμως, που προσέλθει μια γυναίκα η οποία βρίσκεται ήδη σε προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία ή σε κατάσταση πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας, ο γυναικολόγος αναπαραγωγής θα πρέπει να προβεί άμεσα σε εξειδικευμένες εξετάσεις, προκειμένου να διαπιστώσει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Οι πιο σημαντικές εξετάσεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το κολπικό υπερηχογράφημα πυέλου (για τη διερεύνηση της ανατομίας των ωοθηκών και της μήτρας), όπως επίσης οι αιματολογικές ορμονολογικές εξετάσεις AMH, FSH, TSH, προλακτίνη κλπ. 

Στην περίπτωση που η γυναίκα προσέλθει στο ιατρείο έχοντας ήδη μπει σε μια κατάσταση ωοθηκικής ανεπάρκειας, η μόνη λύση είναι η δωρεά ωαρίων. 

Η διαδικασία ξεκινάει κάνοντας μια συζήτηση με το ζευγάρι, προκειμένου ο ιατρός αναπαραγωγής να τους εξηγήσει τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσουν.
Είναι πολύ σημαντικό σ’ αυτή τη φάση, ο γιατρός να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα του ζευγαριού, ώστε η όλη διαδικασία να γίνει όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη και απλή. 

Στη δωρεά ωαρίων μπορούν να καταφύγουν γυναίκες που έχουν έμμηνο ρήση, καθώς και γυναίκες που έχουν μπει στην εμμηνόπαυση. 

Αξίζει να σημειωθεί, πως πριν ξεκινήσει η όλη διαδικασία, θα πρέπει να διενεργηθεί  έλεγχος στους μαστούς με υπερηχογράφημα και σε κάποιες περιπτώσεις με ψηφιακή μαστογραφία. 

Το πρώτο βήμα είναι η σωστή επιλογή της δότριας, της οποίας η ταυτότητα –σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο δεν επιτρέπεται να είναι γνωστή στο ζευγάρι. Παρόλα αυτά, το ζευγάρι μπορεί να πληροφορηθεί σχετικά με κάποια χαρακτηριστικά της δότριας όπως: ηλικία, καταγωγή, ύψος, βάρος, χόμπι, επίπεδο μόρφωσης, χρώμα ματιών και μαλλιών κτλ. 

Εφόσον το ζευγάρι αποφασίσει ότι θέλει να προχωρήσει στη διαδικασία της δωρεάς ωαρίων με την συγκεκριμένη δότρια, ξεκινά ο προγραμματισμός.
Από την πλευρά της δότριας γίνεται διέγερση των ωοθηκών της με φάρμακα, έτσι ώστε μέσα σε 12 περίπου μέρες να ληφθούν τα ωάριά της.  Τη μέρα της ωοληψίας γίνεται η γονιμοποίηση των ωαρίων με το σπέρμα του συντρόφου της λήπτριας για να προκύψουν έμβρυα. 

Η λήπτρια, από την άλλη πλευρά, προετοιμάζεται με τη χρήση μικρών ποσοτήτων ορμονών, όπως οιστραδιόλη και προγεστερόνη (οι οποίες δεν υπερβαίνουν τις δόσεις που κυκλοφορούν στο σώμα της υπό φυσιολογικές συνθήκες), ώστε η μήτρα της να μπορεί να δεχτεί τα έμβρυα. 

Τρεις με πέντε ημέρες μετά την ωοληψία και τη γονιμοποίηση των ωαρίων, γίνεται η εμβρυομεταφορά στη λήπτρια.
Η διαδικασία αυτή είναι ανώδυνη, δε χρειάζεται αναισθησία, γίνεται εύκολα υπό υπερηχογραφική παρακολούθηση και θυμίζει τη διαδικασία του τεστ Παπ. 

Η ισχύουσα νομοθεσία (Ν. 3305/2005 και ΦΕΚ 2589/29-9-2014) καθορίζει τον αριθμό των εμβρύων που μπορούν να μεταφερθούν, ανάλογα με την ηλικία της λήπτριας και τις ιατρικές ενδείξεις. Τα έμβρυα τα οποία θα προκύψουν μπορούν επίσης να καταψυχθούν για μελλοντική χρήση.   

12 ημέρες μετά την εμβρυομεταφορά, πραγματοποιείται το τεστ κυήσεως. 

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η εγκυμοσύνη προχωρά όπως κάθε άλλη που έχει προκύψει μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης. 

Τα ποσοστά εμφύτευσης είναι πάρα πολύ υψηλά, ξεπερνώντας σε πολλές περιπτώσεις το 65%. 

Το βρέφος που θα γεννηθεί, θα έχει το γενετικό υλικό της δότριας και του συντρόφου της λήπτριας. Τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευτεί μελέτες από γνωστές ερευνητικές ομάδες, οι οποίες υποστηρίζουν πως και το DNA της λήπτριας μπορεί να μεταφερθεί στο έμβρυο μέσω του αίματος του ομφάλιου λώρου. 

Ο διαρκής μας αγώνας για την επίλυση προβλημάτων γονιμότητας ανταμείβεται συνεχώς με νέες τεχνικές που αυξάνουν τ’ αποτελέσματά μας, καθώς όλο και περισσότερα ζευγάρια αποκτούν τον πολυπόθητο θησαυρό τους. 

Εργαστηριακές τεχνικές, όπως ICSI και IMSI, καθώς και χειρουργικές, όπως επεμβατική υστεροσκόπηση και PRP, αυξάνουν συνεχώς τα χαμόγελα των ζευγαριών αλλά και τα δικά μας! 

 

Αναστάσιος Συκουτρής, (Επισκεφθείτε το προφίλ του γιατρού)
Μαιευτήρας – Χειρουργός – Γυναικολόγος